[Ελληνικά]
Το Αιγαίο μοιράστηκε στα δύο.
Η γραμμή τραβήχτηκε σιωπηλά, αλλά με φωτιά.
Ανατολικά, τα πολεμικά της Τουρκίας.
Δυτικά, σιωπή, αγωνία, και νησιά ξεχασμένα.
[English]
The Aegean was split in silence, yet with fire.
Turkish warships stood east of the line.
To the west — only silence and forgotten islands.
[Ελληνικά]
Δεν έφτανε πλοίο απ’ την Ελλάδα.
Ο ανεφοδιασμός κόπηκε. Η πείνα πλησίασε.
Κι όμως, όσοι είχαν γη… έσπειραν.
Η αυτάρκεια έγινε σωτηρία.
Η πίστη, όπλο στα χέρια του απλού.
[English]
No ships came from the mainland.
Supply lines vanished. Hunger crept in.
But those who had land... sowed seeds.
Self-sufficiency became salvation.
And faith, a silent weapon in humble hands.
[Ελληνικά]
Κι όταν όλα φάνηκαν χαμένα…
Ο ουρανός δεν σώπασε.
Μια φλόγα άναψε στα βάθη της ψυχής.
Ο Θεός δεν εγκατέλειψε την ελπίδα.
[English]
When all seemed lost...
Heaven did not remain silent.
A flame ignited in the soul’s depth.
God did not abandon hope
φωνή]
Ο καιρός της ειρήνης τελειώνει.
Σύννεφα μαύρα συγκεντρώνονται πάνω απ’ το Αιγαίο.
Η γραμμή τραβήχτηκε πίσω – στη μέση της θάλασσας.
Δεν είναι πλέον σενάριο. Δεν είναι απειλή. Είναι σχέδιο.
Η Τουρκία κινείται.
Πλοία, βάσεις, χάρτες, δηλώσεις.
Όλα δείχνουν πως έρχεται κάτι μεγάλο.
Όχι ασκήσεις. Όχι διπλωματία.
Πόλεμος.
Και εμείς; Τι κάνουμε;
Κοιμόμαστε μπροστά στην οθόνη.
Πιστεύουμε πως “όλο κάτι θα γίνει και θα το αποφύγουμε”.
Αλλά δεν θα το αποφύγουμε.
Ήρθε η ώρα να επιλέξουμε:
Υπάρχουμε ή χανόμαστε.
Να ετοιμαστείς.
Ψυχή, σώμα, σπίτι.
Τα νησιά θα πεινάσουν.
Η γη θα γεμίσει φωτιά.
Ο φόβος θα χτυπήσει πόρτες.
Μα μην τρομάζεις.
Διότι το αίμα του Γένους δεν ξεθώριασε.
Όσοι σταθούν με Πίστη, θα σωθούν.
Όσοι περιγελούν, θα σβήσουν.
Ελλάδα, ξύπνα.
Ελληνισμέ, ετοιμάσου.
Ο καιρός ήρθε.
Και τίποτα δεν θα είναι όπως πριν.
No comments:
Post a Comment